Page 577 - کتاب پرورش سبزی و صیفی جات

‫ریشه های سطحی گیاه توت فرنگی امکان رقابت آنرا با علف های هرز ‪ ،‬بوته ها و درختان فراهم نمی سازد‬
‫لذا اجرای شخم پائیزه می تواند باعث نابودی بسیاری از علف های هرز بسترهایی شود که قاعدتاً در بهار به‬

‫زیر کشت توت فرنگی خواهند رفت‪.‬‬
‫بوته های توت فرنگی را با فاصله مناسب از درختان بزرگ می کارند زیرا ممکن است در اثر نفوذ ریشه های‬

‫درختان آسیب ببینند‪.‬‬
‫گیاه توت فرنگی نباید بعنوان گیاه همراه (‪ )companion plant‬در مجاورت گیاهانی چون ‪ :‬فلفل ‪ ،‬گوجه‬

‫فرنگی ‪ ،‬بادمجان و سیب زمینی کشت شود زیرا در اثر بیماریهای گیاهی مشترک نظیر "پژمردگی‬
‫ورتیسیلیومی" (‪ )verticilium wilt‬به شدت آسیب می بیند‪.‬‬

‫بوته های توت فرنگی به رطوبت خاک نیازمندند ا ّما تحمل شرایط اشباع را ندارند‪.‬‬
‫اصلاح خا ِک بستر با کودهای آلی می تواند موجب بهبود هوادیدگی ‪ ،‬زهکشی و ظرفیت نگهداری رطوبت‬

‫شود(‪.)3،5،6‬‬

‫کاربرد تناوب در زراعت توت فرنگی (‪: )rotation‬‬

‫در صورت امکان گیاه توت فرنگی را در اراضی کشاورزی متعاقب برداشت زراعت هایی نظیر‪ :‬شلغم ‪ ،‬گل کلم‬
‫و کلم برگ که کودهای آلی زیادی دریافت می دارند و علف های هرز را کاهش می دهند ‪ ،‬جایگزین سازید‪ .‬در‬

‫مواردیکه از کودهای آلی در زراعت استفاده نمی گردد ‪ ،‬بهتر است که توت فرنگی را پس از نخود و لوبیا‬
‫بکارید زیرا آنها علاوه بر افزایش حاصلخیزی زمین ‪ ،‬معمولاً در اواسط تابستان برداشت می شوند و اجازه‬
‫می دهند تا بوته های توت فرنگی پائیزه در اوایل این فصل کاشته شوند و قبل از فرارسیدن سرمای زمستان‬

‫بخوبی استقرار یابند‪.‬‬
‫کاشت توت فرنگی پس از محصولاتی نظیر سیب زمین و گوجه فرنگی توصیه نمی شود زیرا آنها موجب‬
‫آلودگی خاک به قارچ عامل بیماری پژمردگی ورتیسیلیومی می شوند که به شدت برای گیاه توت فرنگی زیان‬

‫آور است (‪.)5‬‬
‫بوته های توت فرنگی را نباید در اراضی که سال قبل به گراس های یکساله چمنی (‪ )sod‬و سایر بوته های‬

‫مرغزار (‪ )lawn‬اختصاص داشته اند‪ ،‬کشت نمود زیرا ممکن است به طغیان لاروهای ریشه خوار درشت‬
‫نظیر کرم سفید ریشه (‪ )white grubs‬بینجامد که لاجرم نیاز به طعمه پاشی خواهد بود لذا رعایت تناوب‬

‫چندساله ضرورت می یابد (‪.)9،1‬‬

‫‪559‬‬