Page 24 - کتاب پرورش سبزی و صیفی جات
P. 24

‫ترخون گیاهی علفی و چندساله است که به ارتفاع ‪ 150‬سانتیمتر رشد می کند ‪.‬‬
                     ‫این گیاه دارای ریشه های مستقیم و ساقه های زیر زمینی (استولن) افقی می باشد ‪.‬‬

                                       ‫برگ های ترخون باریک ‪ ،‬بلند ‪ ،‬بدون دندانه و فاقد کرک هستند ‪.‬‬
                                ‫گل های ترخون به صورت مجتمع و در قالب یک خوشه قرار می گیرند ‪.‬‬

                                                ‫ترخون دارای دو واریته مشخص به نام های زیر است ‪:‬‬
                                                                                     ‫الف‪ -‬واریته روسی‬

                                                                                  ‫ب – واریته فرانسوی‬
                                                            ‫البته واریته فرانسوی اسانس بیشتری دارد ‪.‬‬

    ‫ترخون در خاک هایی با بافت متوسط ‪ ، 6/7-5/5 PH ،‬حاصلخیز و شوری کمتر از ‪ 8‬میلی موس به‬
                                                                                    ‫خوبی رشد می کند ‪.‬‬

                    ‫گیاه ترخون مقاوم به سرما است بطوریکه تا ‪ -15‬درجه سانتیگراد را تحمل می کند ‪.‬‬
                                            ‫وجود شرایط گرم و آفتابی بر میزان اسانس گیاه می افزایند ‪.‬‬

       ‫زمین ترخون را در پائیز شخم می زنند تا بقایای گیاهی بپوسند و کود دامی با خاک مخلوط گردند ‪.‬‬
           ‫شخم د ّوم را در اوایل بهار انجام می دهند و زمین را با دیسک و ماله زمین هموار می سازند ‪.‬‬

                                                ‫ازدیاد گیاه ترخون به روش های زیر صورت می پذیرد ‪:‬‬
  ‫‪ -1‬در روش تکثیر با بذر به ‪ 200-300‬گرم بذر در هکتار نیاز می باشد که آنها را در اواخر اسفند در‬

                                   ‫خزانه می کارند و در مرحله ‪ 4‬برگی در زمین اصلی نشاء می نمایند ‪.‬‬
    ‫‪ -2‬در روش تکثیر با قلمه ها که به دلیل عدم تولید بذر در برخی انواع ترخون انجام می شود‪ .‬در این‬

                                          ‫شیوه از قلمه های جاصل از ساقه های سبز استفاده می شود ‪.‬‬
‫اینگونه قلمه های ساقه ای را در خزانه هایی با بستر ماسه ای ریشه دار می کنند و آنگاه آنها را به زمین‬

                                        ‫اصلی منتقل می نمایند ا ّما این روش درصد موفقیت کمتری دارد ‪.‬‬
   ‫‪ -3‬روش تکثیر با پاجوش ‪ :‬از هر بوتۀ ‪ 3-4‬ساله ترخون در بهار می توان ‪ 20-40‬عدد پاجوش تهیّه‬
    ‫نمود ‪ .‬برای این منظور پای بوته ها را در بهار با خاک نرم می پوشانند تا پاجوش های بیشتری تولید‬

     ‫شوند‪ .‬پاجوش ها را در اواخر بهار به زمین اصلی منتقل می نمایند و زمین را فوراً آبیاری می کنند‪.‬‬
                                                                           ‫این روش بسیار رایج است ‪.‬‬

    ‫‪ -4‬روش تقسیم ریشه ‪ :‬پایه های مادری ترخون که بیش از ‪ 4‬سال عمر دارند ‪ ،‬برای تقسیم ریشه ها‬
  ‫مناسبند‪ .‬در این روش هر پایه مادری را به ‪ 10-15‬قسمت تقسیم می کنند و قطعات استولن را در عمق‬

                                                                    ‫‪ 15-10‬سانتیمتری خاک می کارند ‪.‬‬

  ‫تراکم کاشت ترخون را ‪ 40 × 60‬سانتیمتر انتخاب می کنند تا ‪ 35-40‬هزار بوته در هکتار فراهم آیند‪.‬‬
                                                 ‫دوره رشد و بهره دهی گیاه ترخون حدوداً ‪ 7‬سال است‪.‬‬

                                            ‫رشد سالانه ترخون از اول بهار تا اواخر آبان ادامه می یابد‪.‬‬
                                                   ‫مزرعه ترخون هرساله ‪ 2-3‬دفعه برداشت می گردد ‪.‬‬

                         ‫ترخون را با گیاهان وجینی و خانواده لگوم ها در تناوب زراعی قرار می دهند ‪.‬‬

                                                                ‫‪24‬‬
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29