Page 42 - کتاب پرورش سبزی و صیفی جات
P. 42

‫خیار گیاهی یکساله و یکپایه است‪.‬‬
                                                          ‫خیار دارای ساقه های خزنده و کرکدار است‪.‬‬
                                               ‫بوته های خیار دارای ساقه های نرم و سست می باشند‪.‬‬
               ‫گل های نر ‪ ،‬ماده و نر‪-‬ماده خیار به صورت جداگانه بر روی هر بوته تشکیل می شوند‪.‬‬
              ‫تعداد گل های نر خیار همواره بیشتر از گل های ماده هستند و قبل از آنها ظاهر می گردند‪.‬‬
‫برگ های خیار کوچک ‪ ،‬پهن ‪ ،‬دندانه دار ‪ 5 ،‬قسمتی ‪ ،‬دارای بریدگی های عمیق و به رنگ سبز روشن‬

                                                                                            ‫می باشند‪.‬‬
                                                      ‫بوته های خیار گل های زرد رنگ تولید می کنند‪.‬‬

‫خاک های دارای بافت متوسط و حاصلخیز با ‪ 5/5 – 7/5 PH‬و زهکشی خوب برای کاشت خیار مناسبند‪.‬‬
                                 ‫کاشت خیار در اراضی سبک باعث زودرسی و ریزی محصول می شود‪.‬‬

                               ‫مزرعه مختص خیار را در پائیز شخم می زنند و در بهار آماده می سازند‪.‬‬

                                   ‫بوته های خیار نیاز گرمائی کمتری نسبت به بوته های خربزه دارند‪.‬‬
                                    ‫کاشت خیار از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت انجام می گیرد‪.‬‬

‫دمای ‪ 17-30‬درجه سانتیگراد برای رشد گیاه خیار مناسب است ولیکن تلقیح گل های آن در دمای ‪-27‬‬
                                                                 ‫‪ 25‬درجه سانتیگراد امکانپذیر است‪.‬‬

      ‫تغییرات شدید دمائی در شبانه روز می تواند باعث بی مزگی خیار و یا تولید مزه تلخ در آن گردد‪.‬‬
                      ‫بذور یا گیاهچه های خیار را در تراکم ‪ 50-70 × 100-150‬سانتیمتر می کارند‪.‬‬

                            ‫کاشت خیار در اراضی وسیع غالباً به صورت جوی و پشته صورت می پذیرد‪.‬‬
‫طول جوی های آبیاری نباید از ‪ 50‬متر تجاوز نماید زیرا بر تلفات آب از طریق نفوذ عمقی در خاک اضافه‬

                                                                                               ‫می شود‪.‬‬
                                       ‫کاشت بذور خیار یکروز پس از آبیاری جوی ها صورت می گیرد‪.‬‬
           ‫بذور خیار را حدود ‪ 2-3‬سانتیمتر بالاتر از محل داغ آب و در عمق ‪ 3-5‬سانتیمتری می کارند‪.‬‬
     ‫در هر سوراخ کاشت ‪ 2-3‬عدد بذر قرار می دهند و روی بذور را با خاک نرم و مرطوب می پوشانند‪.‬‬

  ‫بوته ها را در مرحله ‪ 2-3‬برگی حقیقی تنک می کنند‪ .‬بدین ترتیب با له کردن ساقۀ بوته های ضعیف به‬
                                                       ‫بوته های باقیمانده اجازه رشد بهتر داده می شود‪.‬‬

‫بوته های خیار قدرت تولید ریشه های فرعی را ندارند لذا نسبت به جابجائی و انتقال بسیار حساس هستند‪.‬‬
                                  ‫آبیاری منظم ‪ 5-7‬روزه و وجین مکرر علف های هرز ضروری هستند‪.‬‬

                            ‫معمولاً ‪ 4-6‬روز بعد از هر برداشت خیارها به آبیاری مزرعه اقدام می شود‪.‬‬

    ‫توصیه کودی گیاه خیار عبارت است از ‪:‬‬

‫‪ 20-30‬تن در هکتار قبل از کاشت‬  ‫کود آلی پوسیده‬

‫کود شیمیایی ازته ‪ 150‬کیلوگرم در هکتار طی چند مرحله‬

‫کود شیمیایی فسفره ‪ 100‬کیلوگرم در هکتار در زمان کاشت‬

‫کود شیمیایی پتاسه ‪ 100‬کیلوگرم در هکتار در زمان کاشت‬

‫‪42‬‬
   37   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47