Page 38 - کتاب پرورش سبزی و صیفی جات
P. 38
گیاه خربزه دارای ساقه های نرم ،پر پیچ و خزنده است.
این گیاه گل هایی به رنگ زرد تولید می کند.
گل های اولیه آن از جنس نر ولی گل های بعدی از نوع نر-ماده می باشند.
زمین های پوک و حاصلخیز با 6 – 6/7 PHبرای کاشت خربزه مناسبند.
کاشت خربزه در اراضی شنی زودرس می گردد.
مزارع اختصاص به کشت خربزه را در پائیز شخم می زنند سپس آن را در بهار با دیسک و لولر هموار
می سازند.
اراضی کاشت خربزه را به سیستم جوی و پشته ای در می آورند.
عرض پشته های کاشت را 2متر انتخاب می کنند.
جویچه ها به عرض 50سانتیمتر و عمق 35-40سانتیمتر احداث می شوند.
خربزه را از اواخر فروردین تا اردیبهشت می کارند.
بذور خربزه را اندکی بالاتر از محل داغ آب کشت می کنند.
بذور را 24ساعت قبل از کاشت می خیسانند تا در جوانه زنی آنان تسریع گردد.
عمق کاشت بذور خربزه را 2-4سانتیمتر انتخاب می کنند.
بذور خربزه را به صورت کپه ای ( 3-2تایی) می کارند
بذور خربزه پس از کاشت طی 6-9روز سبز می شوند.
گیاهچه های خربزه را متعاقب سبز شدن تنک می نمایند بطوریکه فقط یک بوته در هر کپه باقی بماند و
گرنه میوه های کوچکی تولید می شوند.
آبیاری مزرعه خربزه هر 6-7روز انجام می گیرد.
دور آبیاری باید در زمان گلدهی گیاه زودتر ولی در مراحل رسیدگی محصول دیرتر انجام گیرد.
کوددهی به شکل پاگوده (در شکاف های مجاور بوته ها) و یا با ریختن در کف جویچه های آبیاری اجرا
می شود.
تنک کردن بوته ،وجین کردن علف های هرز و قطع بخش انتهایی ساقه های خربزه پس از شکل گیری
3-2میوه ضرورت دارند.
گیاه خربزه طالب گرما و نور فراوان است.
کشت خربزه در اقالیم گرم و خشک بهترین کیفیت را حاصل می آورد.
بهترین درجه حرارت برای رشد خربزه 25-27درجه سانتیگراد است.
کاشت خربزه در اقالیم مرطوب و کم آفتاب باعث بی مزه شدن میوه هایش می شود.
بذور خربزه را در مناطق سردسیر می توان در گلدان های کوچک کاغذی در شرایط گلخانه ای می کارند
سپس هنگامی که بوته ها به ارتفاع 30سانتیمتر رسیدند ،در صورت مناسب بودن هوا به زمین اصلی
انتقال می دهند.
38
