Page 316 - کتاب پرورش سبزی و صیفی جات
P. 316
مارچوبه از جمله سبزی های فصل خنک محسوب می گردد.
مارچوبه گیاهی تک لپه ای ،چند ساله و دو پایه است.
پایه های نر مارچوبه بلندترند و عمر طولانی تری دارند.
این پایه ها از نظر زمان ظهور ساقه های هوایی و طول آنها با یکدیگر تفاوت دارند.
مارچوبه دارای ساقه های نرم و ریزوم های ضخیم و گوشتی است که نسبت به سرما مقاومند.
ساقه های خوراکی پایه های نر مارچوبه نسبتاً کوتاهتر از پایه های نر هستند ولی مواد غذایی بیشتری دارند.
ساقه اصلی ( )stalkگیاه مارچوبه تا 2متر می رسد.
ساقه های هوایی و برگ های گیاه مارچوبه در اثر سرمای زمستان خشک می شوند.
مارچوبه خاک های شنی-لوم و زهکش دار با 6 -6/7 PHرا می پسندد.
خاک های سرد و مرطوب برای پرورش گیاه مارچوبه مناسب نیستند.
ازدیاد گیاه مارچوبه به روش های زیر انجام می پذیرد :
الف) تقسیم ریزوم ها
ب ) کاشت بذور در خزانه
مقدار بذور مصرفی مارچوبه 1/5 -2کیلوگرم برای هر هکتار است.
بذور مارچوبه دیر سبز هستند و به 3-6هفته ( 15 -40روز) زمان نیاز دارند.
بذور مارچوبه را بهتر است 24ساعت قبل از کاشت بخیسانند.
بذور مارچوبه را در خزانه می کارند سپس نهال های یکساله را به زمین اصلی منتقل می سازند.
عمق کاشت ریزوم های مارچوبه را 5سانتیمتر انتخاب می کنند و آنها را در شیارهایی به عمق 20سانتیمتر
استقرار می بخشند.
عمق کاشت بیشتر باعث تولید ساقه های جوان کلفت تر در آینده خواهد شد.
مارچوبه را به صورت جوی و پشته ای و با فواصل 1 -1/5متر در کف جوی ها کشت می کنند.
فواصل بوته های مارچوبه را روی ردیف ها 10سانتیمتر انتخاب می کنند.
کاشت و نشاء مارچوبه در اوایل بهار انجام می پذیرند.
ساقه های جوان مارچوبه که بخش قابل مصرف آن هستند و از ریزوم ها پدیدار می گردند ،زمانی برداشت می
شوند که به طول 15-25سانتیمتر برسند.
ساقه های جوان مارچوبه در صورت اتیوله شدن به رنگ سفید ،نرم و قابل انعطاف در می آیند.
ساقه های جوان ،نیزه ای و قابل مصرف مارچوبه را "اسپیر" ( )spearمی نامند.
298
