Page 447 - کتاب پرورش سبزی و صیفی جات
P. 447

‫تاریخچه گیاه تاماریلو ‪:‬‬

‫گیاه "تاماریلو" نیز همانند بسیاری از خویشاوندان نزدیکش از جمله ‪ :‬سیب زمینی ‪ ،‬گوجه فرنگی ‪ ،‬بادمجان‬
 ‫و فلفل از گیاهان بومی آمریکای جنوبی و مرکزی بویژه ارتفاعات "آند" واقع در کشورهای ‪ :‬پرو ‪ ،‬شیلی ‪،‬‬

‫کلمبیا ‪ ،‬اکوادور و بولیوی است‪ .‬میوه های این گیاه در زمره رژیم غذایی سرخپوستان قوم "اینکا" بوده است‬
‫و آنها آنرا با نام گوجه فرنگی درختی (‪ )tomate de arbol‬می شناختند ا ّما بمرور از زادگاه اصلی ناپدید‬

   ‫و محو گردید بگونه ای که آنرا همان غذای گمشدۀ (‪ )lost foods‬قوم "اینکا" می دانند‪" .‬تاماریلو" در‬
‫آغاز طی اواخر سال های ‪ 1800‬میلادی از طریق آسیا به نیوزیلند برده شد‪ .‬آنها در ابتدا فقط از نژادهایی با‬
  ‫میوه های زرد و ارغوانی بودند ولیکن ارقام قرمز رنگ توسط یک کشاورز ساکن "اوکلند" در دهه ‪1920‬‬

                                                 ‫میلادی از بذور ارقام آمریکای جنوبی حاصل گشت (‪.)3،5‬‬

 ‫بزودی ارقام دیگر "تاماریلو" با رنگ ها و اشکال متن ّوع توسعه یافتند و وارد مرحله پرورش تجاری شدند‪.‬‬
    ‫اولین تولیدات تجاری "تاماریلو" در سال های ‪ 1930‬میلادی وارد بازار مصرف شدند تاجائیکه در ضمن‬

  ‫جنگ جهانی د ّوم به سبب محدودیت دسترسی به منابع ویتامین ‪ C‬با افزایش تقاضا مواجه گردید‪ .‬میوه های‬
‫تجاری "تاماریلو" در بازارهای جهانی با موفقیت بسیاري همراه گردیده اند لذا نام آنرا برای اجتناب از اشتباه‬

     ‫شدن با گوجه فرنگی های معمولی در سال ‪ 1967‬میلادی از گوجه فرنگی درختی (‪ )tree tomato‬به‬
      ‫"تاماریلو" (‪ )Tamarillo‬تغییر دادند‪ .‬نام جدید حاصل از ترکیب دو واژه "‪ "Amarillo‬اسپانیولی و‬

                                                                 ‫‪429‬‬
   442   443   444   445   446   447   448   449   450   451   452