Page 240 - کتاب پرورش سبزی و صیفی جات
P. 240
گوجه فرنگی گیاهی چند ساله است که در مناطق معتدله و سردسیر به صورت یکساله پرورش می یابد.
ساقه های گوجه فرنگی در انواع پابلند پس از اندک زمانی بر سطح زمین می افتند و به حالت خزنده در می
آیند و در محل تماس با خاک به تولید ریشه های نابجا می پردازند.
ساقه های جوان گوجه فرنگی سبز رنگ ،کرکدار ،گرد و شکننده هستند.
برگ های گوجه فرنگی از نوع مرکب می باشند و به حالت متناوب بر ساقه ها آرایش می یابند.
خوشه های گل هر بوته گوجه فرنگی از 4-100عدد متفاوتند.
میوه های سته گوجه فرنگی از نظر شکل ،اندازه و رنگ بسیار متنوع هستند.
گوجه فرنگی خواهان خاک های بافت متوسط ،غنی و برخوردار از زهکشی مناسب با 5/5 -7 PHاست.
محصول گوجه فرنگی در خاک های شنی نسبتاً ریز و زودرس می شود.
مزرعه مورد نظر را در صورت شخم پائیزه می توان با کود دامی تازه تقویت کرد ا ّما در صورت شخم بهاره
لزوماً باید از کود دامی پوسیده بهره گرفت.
کاشت جوی و پشته ای بوته ها با فواصل 40-60 × 60-100سانتیمتری در جوار نهرهای آبیاری بستگی
به پابلندی یا پاکوتاهی ارقام گوجه فرنگی دارد.
گوجه فرنگی را در بالای خط داغ آب نهرهای آبیاری می کارند.
کاشت گوجه فرنگی به صورت های مستقیم (بذری) و غیر مستقیم (نشائی) انجام پذیر است.
واکنش گیاه گوجه فرنگی به کاشت نشائی بهتر است.
مصرف بذور گوجه فرنگی 2 -2/5کیلوگرم در هکتار است.
گیاه گوجه فرنگی جزو سبزی های فصل گرم محسوب می گردد لذا به سرما حساس می باشد.
بهترین دما برای رشد گوجه فرنگی 19-29درجه سانتیگراد است و رشد آن در مواجهه با دماهای بالاتر
متوقف می گردد.
گل های گوجه فرنگی در دماهای کمتر از 15درجه سانتیگراد تلقیح نمی گردند و میوه ای تشکیل نمی دهند.
وقوع بادهای گرم و خشک سبب ریزش گل های گوجه فرنگی می شوند.
آبیاری منظم و وجین به موقع علف های هرز در پرورش گوجه فرنگی ضرورت دارند.
کاشت گوجه فرنگی در مناطق معتدله در اردیبهشت ماه و به روش مستقیم قابل انجام است.
کاشت گوجه فرنگی در مناطق گرمسیری به روش مستقیم در طی پائیز انجام می گیرد.
در کاشت غیر مستقیم باید 1/5 -2قبل به خزانه گیری پرداخت.
نشاء بوته های گوجه فرنگی بهتر است در شرایط آب و هوایی خنک و ابری بویژه در عصرگاهان انجام
پذیرد.
222
